Comparing Dowry System and Mahr: Cultural Practices Versus Ottoman Law in Turkish Matrimonial Traditions

Abstract

ABSTRACT

Marriage, a social institution with various obligations and customs, involves legal responsibilities like dowry, alimony, and cohabitation. Traditional practices like bride price, gift-giving, breastfeeding rights, and dowry are deeply rooted in societal culture. This study focuses on dowry, a multifaceted concept encompassing personal and household items prepared for the bride and those she brings to her marital home. However, the distinction between these traditional customs and the dowry mandated by Islamic Law often must be clarified to avoid misconceptions and misinterpretations. This study aims to distinguish matrimonial practices’ religious and cultural origins and elucidate their distinctions. Islamic law mandates that the groom provides the dowry directly to the bride, contrasting with traditional dowry practices often rooted in cultural traditions. Other customs like bride price and gift-giving further complicate the landscape of matrimonial customs. Islamic law provides clear guidelines for marital obligations through religious scriptures, but traditional practices often lack definitive boundaries, leading to asset distribution complications upon marriage dissolution. Historical records from the Ottoman period provide insights into the judiciary’s role in resolving dowry-related disputes. The urgency of developing comprehensive legal regulations concerning traditional marital practices, such as dowry, is underscored, as it is crucial for fostering clarity and fairness in marital relations. This study adopts a comprehensive approach, utilising historical records from the Ottoman period, specifically the Istanbul Kadı Registers. These registers provide detailed accounts of dowry-related disputes and resolutions, serving as the cornerstone of our understanding of the judiciary’s role and the legal provisions related to dowry practices. A wide range of secondary sources, including historical texts, legal commentaries, and contemporary scholarly articles on Islamic matrimonial law and Turkish cultural practices, were also analysed to deepen the analysis.

Keywords: Islamic law; marriage; tradition; dowry; bridewealth; dowry

ABSTRAK

Perkahwinan, sebagai satu institusi sosial dengan pelbagai tanggungjawab dan adat, melibatkan tanggungjawab undang-undang seperti mas kahwin, nafkah, dan tinggal bersama. Amalan tradisional seperti harga pengantin, pemberian hadiah, hak penyusuan, dan mas kahwin berakar umbi dalam budaya masyarakat. Kajian ini memberi tumpuan kepada mas kahwin, satu konsep pelbagai aspek yang merangkumi barangan peribadi dan rumah tangga yang disediakan untuk pengantin perempuan dan yang dibawa ke rumah perkahwinannya. Walau bagaimanapun, perbezaan antara adat tradisional ini dan mas kahwin yang diwajibkan oleh Undang-undang Islam sering kali tidak jelas, membawa kepada salah tanggapan dan salah tafsiran. Kajian ini bertujuan untuk membezakan asal-usul agama dan budaya dalam amalan perkahwinan dan menjelaskan perbezaan mereka. Undang-undang Islam menetapkan bahawa pengantin lelaki membayar mas kahwin secara langsung kepada pengantin perempuan, manakala amalan mas kahwin tradisional berakar dalam tradisi budaya. Amalan lain seperti harga pengantin dan pemberian hadiah turut merumitkan lagi landskap adat perkahwinan. Undang-undang Islam memberikan garis panduan yang jelas untuk tanggungjawab perkahwinan melalui kitab suci agama, tetapi amalan tradisional sering kali kurang mempunyai batasan yang jelas, menyebabkan komplikasi dalam pengagihan harta apabila perkahwinan berakhir. Rekod sejarah dari zaman Uthmaniyyah memberikan pandangan mengenai peranan kehakiman dalam menyelesaikan pertikaian berkaitan mas kahwin. Kepentingan untuk membangunkan peraturan undang-undang yang menyeluruh berkaitan amalan perkahwinan tradisional, seperti mas kahwin, ditekankan, kerana ia penting untuk mewujudkan kejelasan dan keadilan dalam hubungan perkahwinan. Kajian ini mengguna pendekatan menyeluruh, menggunakan rekod sejarah dari zaman Uthmaniyyah, khususnya Daftar Kadı Istanbul. Daftar ini menyediakan akaun terperinci mengenai pertikaian dan penyelesaian berkaitan mas kahwin, yang menjadi asas kepada pemahaman kita mengenai peranan kehakiman dan peruntukan undang-undang berkaitan amalan mas kahwin. Pelbagai sumber sekunder, termasuk teks sejarah, ulasan undang-undang, dan artikel ilmiah kontemporari mengenai undang-undang perkahwinan Islam dan amalan budaya Turki, juga dirujuk untuk memperkayakan analisis ini.

Kata kunci: Undang-undang Islam; perkahwinan; tradisi; mas kahwin; harga pengantin; mas kahwin