CONCEPT OF USLUB AMR IN THE CONTEXT OF PRAYER IN SURAH AL-BAQARAH

Syakirah Rifa’in@Mohd Rifain, Mat Taib Pa

Abstract


Abstract

 

This study discusses the uslub amr in surah al-Baqarah. This research has two main objectives whereby the first is to identify the form and reason of amr in surah al-Baqarah, and the second, to summarize the implied message of the amr form in the context of prayer in surah al-Baqarah. This is a qualitative study of text analysis based on sentence context using related commentary (tafsir) from past and modern scholar. The first research objective is based on the ‘Abbas (1997) Theory whereas the second research objective is based on opinions of al-Awsiy (1988) Theory. The findings of this study indicate that there are eight verses which relate to prayer that overall, there is one form of amr which is fi‘l amr. For amr, there are four purposes namely compulsory (wajib), al-irsyad (guidance), al-nadb (sunna) and al-dawan (continuance). For implied messages used in amr form, it involves one form of amr in the context of prayer which is fi‘l amr that is used as a firm and strong command to explain main and basic things. In conclusion, the various forms of amr that is used in a certain context has implied messages.

 

Keyword: Balaghah; amr language style; fi‘l amr; prayer; al-Baqarah


Full Text:

PDF

References


al-Quran Karim

‘Abbas, F. H. (1997). Ilm al-Ma‘ani. Jordan: Dar al-Furqan.

Abdul Wahid Salleh. (2006). Ilmu al-Ma‘ani. Kuala Terengganu: Bait al-Hikmah.

al-‘Adwi, M. (1996). al-Tashil li Ta’wil al-Tanzil. Mesir: al-Daqahliyah.

al-Awsi, Q. I. (1988). Asalib al-Talab ‘ind al-Nahwiyyin wa al-Balaghiyyin. Baghdad: Wizarat al-Ta‘lim al-‘Ali wa al-Bahth al-‘Ilmi.

Azura. W., Lubna, A. & Pangidoan. (2006). Pendekatan dan Strategi Efektif dalam Penguasaan Bahasa Arab. Nilai: Universiti Sains Islam Malaysia.

al-Durrah, M. ‘A. T. (2008). Tafsir al-Quran al-Karim I‘rabuh wa Bayanuh. Dimashq: Dar Ibn Kathir.

Farhat, Y. S. (2005). Mu‘jam al-Tullab. Bayrut: Dar al-Kutub al-‘Ilmiyyah.

Hamka, A. M. A. K. A. (2015). Tafsir al-Azhar. Kuala Lumpur: PTS Islamika Sdn Bhd.

al-Hashimi, al-Sayyid Ahmad. (2008). Jawahir al-Balaghah fi al-Ma‘ani wa al-Bayan wa al-Badi’. Bayrut: Mu’assasat al-Ma‘arif.

Husni Abdullah. (2017). Uslub Hakim dalam Hadis Nabi SAW Satu Pendekatan Dakwah Berkesan. HADIS, International Reviewed Academic Journal. 7(13),1-11.

al-Husayni, Khalaf Muhammad. (1985). Obor al-Quran. Terj. Kuala Terengganu: Majlis Tertinggi Hal Ehwal Agama Islam Cairo & Yayasan Islam Terengganu.

Ibn ‘Ashur, M. T. (1984). al-Tahrir wa al-Tanwir. Tunis: Dar Sahnun.

Ibn Manzur, Muhammad ibn Makram. (n.d). Lisan al-‘Arab. al-Qahirah: Dar al-Ma’arif.

al-Jassas, Abu Bakar. (1992). Ahkam al-Quran. Bayrut: Dar Ihya’ al-Turath al-Arabi.

Kuckartz, U. (2014). Qualitative Text Analysis: A Guide to Methods, Practice & Using Software. London: Sage Publications Ltd.

al-Maraghiy, A. M. (1946). Tafsir al-Maraghi. Misr: Maktabat Mustafa al-Babi al-Halabi.

Mohd Zaki Abd. Rahman & Che Radiah Mezah. (2010). Ciri-ciri Bahasa Arab Fonetik, Morfologi & Sintaksis. Serdang: Universiti Putra Malaysia.

Muhamad Khairul Anuar Zulkepli. (2016). Buah-buahan dalam al-Quran Menerus Aspek Bahasa Arab. Jurnal Sultan Alauddin Sulaiman Shah. 3(2), 1-14.

Qutb, Sayyid. (1994). Fi Zilal al-Quran. Bayrut: Dar al-Shuruq.

Rasyid Rida, M. (1999). Tafsir al-Manar. Bayrut: Dar Kutub al-‘Ilmiyyah.

al-Razi, F. (1997). Tafsir al-Kabir. Lubnan: Dar al-Fikr.

Roslan Ab Rahman, Hashim Mat Zin, Md Nor Abdullah & Hasan al-Banna Mohamed. (2012). Keindahan Gaya Bahasa al-Quran: Suatu Tinjauan Isti’arah dalam Juzu’ Kedua. Ulum Islamiyyah Journal. 9(12), 1-24.

al-Sa‘adi, A. N. (2002). Taysir al-Karim al-Rahman fi Tafsir Kalam al-Mannan. Riyad: Dar al-Salam.

al-Sabuni, M. ‘A. (1980). Rawa’i‘ al-Bayan Tafsir Ayat Ahkam. Dimashq: Maktabaht al-Ghazali.

al-Shawkani, Muhammad. (1994). Fath al-Qadir. Bayrut: Dar al-Ma‘rifah.

Syafrijal. (2013). Tafsir Lughawi. al-Ta'lim Journal. 20(2), 421-430.

Tantawi, M. S. (1987). Tafsir al-Wasit. al-Qahirah: Dar Nahdah Mesr .

‘Uthaymin, M. S. (2003). Tafsir al-Quran al-Karim. Riyad: Dar Ibn Jawzi.

Yahya, H. Muchtar & Rahman, Fatchur. (1986). Dasar-dasar Pembinaan Hukum Fiqh Islami. Bandung: PT al-Maarif.

al-Zamakhshari. (2010). al-Kashshaf. al-Qahirah: Maktabat Misr.

al-Zuhayli, Wahbah. (1991). Tafsir al-Munir. Bayrut: Dar al-Fikr al-Mu‘asir.


Refbacks

  • There are currently no refbacks.